KENDURI KAHWIN: KAHWIN FISOL VS KAHWIN FIRZAH

Penulis ingin membuat perbandingan antara kenduri kahwin anak sulong Cikgu Mat Pedu dengan kenduri kahwin cucu sulong Cikgu Mat Pedu (Firzah) baru-baru ini.

Persamaan:- Kedua-dua majlis itu telah berjalan dengan lancar dan meriah serta dihadiri sanak saudara dan kaum keluarga dari jauh dan dekat.

Perbezaan:-

Sebelum Kenduri

1. Persediaan, dulu persediaan kenduri kahwin mengambil masa berbulan-bulan. Antara persediaan awal ialah mencari kayu api untuk memasak, menyediakan 'rokmo' atau tempat memasak dengan menggunakan kawah ( rokmo dibuat dengan menggali 2 lubang dalam tanah sedalam 3 - 4 kaki. Satu lubang adalah tempat meletakkan kawah. Satu lubang lagi digali bersebelahan lubang yang pertama dan perlu disambung ke lubang pertama tersebut. Lubang kedua berfungsi sebagai tempat masukkan kayu api dan pengudaraan. Jadi untuk kenduri yang besar memerlukan 4 rokmo ( 8 lubang) untuk memasak nasi dan gulai. Tempat makan tetamu dikenali sebagai bangsal yang atapnya diperbuat drp daun kelapa yang dianyam dan berlantai papan dan tiangnya ialah drp batang kelapa yang ditebang. Tempat makan pada masa itu tidak mempunyai bangku sebaliknya tetamu akan makan bersila di atas bangsal.

Persediaan memenatkan tetapi menimbulkan kepuasan dan kegembiraan kerana semua orang kampung dapat memberi sumbangan secara sukarela kepada tuan kenduri.

Sekarang, semua urusan diuruskan oleh tuan kenduri sama ada menyewa khemah atau menghubungi syarikat catering yg menyediakan makanan. Penglibatkan keluarga dan jiran sudah tiada. Hanya datang untuk makan kenduri sahaja.

Semasa Kenduri

1. Dulu, orang kampung akan membuat pengusung iaitu tempat mengisi hadiah seperti beras, gula, kopi , biskut dan lain-lain. Pengusung tersebut dibuat dalam pelbagai bentuk seperti perahu, atau haiwan seperti gajah, diperbuat daripada buluh dan dihias cantik. Orang kampung yang ingin memberi sumbangan kepada tuan kenduri akan memasukkan barang yang ingin dihadiahi ke dalam pengusung dan akan diusung (dipikul) beramai-ramai. Semasa mengusung 'perahu' atau 'gajah' maka riuh rendah bunyinya. Ini menambahkan kemeriahan majlis kendur i tersebut.

Untuk menjamu selera, tetamu akan makan secara berhidang iaitu 4 orang untuk satu hidang. Tetamu terpaksa tunggu sehingga 4 orang barulah hidangan diangkat. Juadahnya ialah 4 mangkuk gulai(setiap seorang 1 mangkuk), pajeri nanas dan kerabu taugeh bercampur perut serta 2 nasi tangkup. Untuk mencuci tangan dibekalkan satu koleh besar dan kadang-kadang koleh tersebut juga digunakan untuk minum secara berkongsi. Jangan minta sudu untuk menyudu gulai, hanya guna jari untuk kacau dan angkat mangkuk untuk tuang kuahnya. Sebab itulah satu mangkuk satu orang. Kalau mangkuk gulai anda sudah habis jangan pandai-pandai nak menggagau mangkuk orang lain.

Semasa kenduri kahwin anak sulong Cikgu Mat Pedu, banyaklah pengusung hadiah dari beberapa kampung dan komuniti siam Pedu.

Sekarang, semasa kenduri Firzah , cucu Cikgu Mat Pedu tetamu yang datang hanya menghadiahi tuan rumah dengan envelope yang mengandungi wang. Disamping itu rakan dan keluarga terdekat ada juga menghadiahi pengantin baru dengan bungkusan hadiah seperti cadar, pinggan mangkuk, album gambar untuk dijadikan tanda kenang-kenangan.

Untuk menjamu selera, tetamu akan dihidang secara buffet iaitu bebas mengambil makanan dan juga bebas untuk duduk di mana-mana tempat.

Kesimpulannya, sudah banyak perubahan yang sudah dan sedang berlaku berlaku dalam majlis kenduri kahwin dalam keluarga Cikgu Mat Pedu. Perbezaan semasa perkahwinan anak sulong dengan cucu sulong Cikgu Mat Pedu.

Catatan:

1. Bagaimana keadaan kenduri kahwin cicit-cicit Cikgu Mat Pedu nanti??

KAMPUNG CAMP SIAM

Membaca dan melihat gambar wanita siam Kampung Tanjung Pedu bersenam setiap malam Ahad dan Rabu dalam akhbar Sinar Harian (Edisi Utara) bertarikh 18.2.2010 mengingatkan penulis tentang aktiviti riadah yang dilakukan oleh anak-anak Cikgu Mat Pedu (Fauzi dan Nasir) di tempat yang sama sekitar 1970an.

Di Kampung Tanjung Pedu terdapat komuniti siam beragama Buddha. Dahulu Kg Tanjung Pedu dikenali sebagai Camp Siam dan diketuai oleh Tok Geng (Ah Geng). Untuk mengeratkan perpaduan antara kaum, di kampung tersebut telah dibina sebuah dewan masyarakat untuk menjalankan aktiviti kemasyarakatan. Di samping sebuah dewan, turut dibina ialah gelanggang sepak takraw/badminton.

Bagi Fauzi dan Nasir, mereka akan mengayuh basikal sejauh 4km untuk bermain badminton di gelanggang tersebut bersama rakan-rakan pada petang hujung minggu. Gelanggang tersebut adalah yang terbaik di kampung tersebut kerana berturapkan simen.

Kalau bermain secara bergu, mereka akan berpasangan dua beradik. Adiknya Nasir akan mengawal di hadapan manakala Fauzi akan kawal di belakang. Permainan mereka agak hebat kerana sering mengalahkan lawan. Kalau bermain secara single, Fauzi lebih hebat daripada adiknya. Apa yang seronok ialah mereka akan memukul bulu ayam tersebut sehingga hampir togel bulunya. Penggunaan secara optimum kerana bukan mudah untuk membeli bulu ayam yang mahal. Walaupun tidak sehebat keluarga Misbun, tetapi semangat kesukanan anak-anak Cikgu Mat Pedu agak hebat.

Catatan:

1. Hari ini, Fauzi masih meneruskan aktiviti bermain badminton bersama-sama rakan stafnya dan dimaklumkan masih 'hebat' kerana masih digeruni oleh lawan.

2. Dalam banyak permainan badminton Fauzi banyak menggunakan trick yang dapat mengelirukan lawannya.

3. Nasir sudah lama menggantungkan reket badminton.

4. Khir dan Amir telah masuk dalam kelompok elit, hanya bermain golf.

5. Aiman, cucu Cikgu Mat Pedu, akan wakili Johor dalam pertandingan golf SUKMA 2010 di Melaka

6. Abang Mat, dulu hebat bermain tenis sehingga dapat mewakili UUM, tapi hari ini tak pasti, masih aktif atau tidak

7. Ahmad Syafiq, syok main futsal di UNIMAS.

KEMARAU 2

Musim kemarau adalah musim yang memeritkan, terutama bagi kaum ibu di Pedu. Ini kerana pada musim kemarau, air telaga akan kering kontang dan ini amat menyukarkan suri rumah. Bila musim kemarau kaum ibu akan berbondong-bondong ke sungai Pedu. Isteri Cikgu Mat Pedu dan anak-anaknya akan membawa pakaian keluarga untuk di cuci di sungai dan perjalanan ke sungai ialah hampir 2 km disamping membawa baldi untuk mengisi air apabila pulang nanti. Perjalanan ke Pengkalan Lubuk Pauh (Sg Pedu), terpaksa melalui bendang dan dusun dan cukup memenatkan. Tetapi apabila sampai di sungai anak-anaknya akan mandi dan bermain di sungai yang airnya begitu dingin, jernih dan menyegar. Di pengkalan itu , anak-anak akan mencari udang dalam celahan buluh atau banir-banir kayu. Kekadang sekawan kerbau akan turut sama bermandi di ulu sungai dan ini akan menyebabkan kemarahan kanak-kanak yang bermandi manda dan menghalau kerbau tersebut yang kemudian akan datang semula berendam kerana kepanasan.

Satu lagi pengkalan sungai yang popular ialah Pengkalan Titi Gantung untuk ke Padang Stol, Titi gantung tersebut adalah untuk kegunaan penduduk Padang Stol. Pangkalan tersebut lazim digunakan oleh anak saudaranya Asiah (isteri Ismail) untuk membasuh dan mandi manda. Disamping itu Kak Siah akan menjunjung air untuk dibawa balik ke rumah sehingga kadang-kadang basah kuyup, malah ada juga terjatuh dan tertumpah dijalanan.

Kemarau adalah satu siksaan tetapi kaum ibu di Pedu tetap bersyukur dengan ujian Allah. Kesabaran mereka tinggi. Air pili hanya disediakan oleh kerajaan di sekitar lewat 80an sahaja untuk masyarakat Pedu. Hari ini Sg Pedu, sudah semakin lesu dan tidak dipedulikan lagi oleh generasi baru.. Kemarau tidak memberi sebarang makna lagi untuk orang Pedu...

KEMARAU

Sekarang pertengahan Februari, adalah kemuncak musim kemarau di kawasan utara semenanjung terutama di Kedah dan Perlis. Di Pedu, tempat tinggal Cikgu Mat Pedu pada tahun 50an hingga 70an pada musim kemarau terdapat beberapa aktiviti oleh masyarakat tempatan.

Antara aktiviti lazim yang dilakukan ialah mengapit tebu. Ini kerana musim ini adalah musim yang sesuai untuk menebang tebu (bukan tebu untuk dibuat gula) yang ditanam oleh orang kampung. Apa yang menarik ialah kegiatan gotong royong memerah tebu iaitu menggunakan kerbau yang menarik alat pengapit yang diperbuat drp dua bongkah kayu yang besar. Batang-batang tebu kemudiannya akan dimasukkan dicelah bongkah kayu yang berpusing (ditarik oleh kerbau) dan air tebu akan ditadah dicelahan bongkah tersebut. Kerja mengapit tebu amat seronok sekali kerana selepas itu air tebu segar dapat diminum dan amat enak di musim kemarau. ( bagi kanak-kanak keenakannya lelehan air tebu hingga menjilat siku..)

Bagi orang muda Pedu pula, musim kemarau ialah musim untuk bermain wau. Pada waktu petang ramai anak muda akan datang bermain di padang sekolah Pedu. Riuh rendahlah kawasan padang sekolah Pedu dengan bunyi dengungan wau berlagu-lagu di udara. Terdapat pelbagai jenis wau dinaikkan. Bagi kanak-kanak kecil, mereka menggunakan sejenis daun (jenis pokok tumpang) kering dan diikat dengan benang dan dapatlah dinaikkan 5 - 10 meter di udara.Wau tersebut dikenali sebagai wau kikek. Atau kadang-kadang mereka mengoyak sehelai kertas buku tulis, dilipat dan dijadikan wau.. (buku tulis sekolah menjadi nipis pada musim bermain wau). Bagi yang ada wang, mereka membeli wau kertas berharga 10 atau 20 sen yang dilukis gambar kartun.

Orang muda dan dewasa pula lagi hebat permainan wau mereka... Wau-wau mereka sangat besar dan menarik kerana dipasangkan dengan dengung (bahannya dari daun ibus) dan talinya dibubuh kaca untuk digesel kepada wau-wau yang lain. Beberapa jenis wau yang popular ialah seperti wau jala budi dan wau bulan. Dua keseronokan yang diperolehi iaitu nikmat mendengar dengungan wau di udara dan merasa hebat jika dapat memutuskan tali wau lawan berada di udara. Walau bagaimanapun wau-wau anak muda Pedu tidak bersifat dekoratif seperti di pantai timur. Jika ada wau yang jatuh atau terputus tali, maka ramai kanak-kanak akan mengejar wau tersebut masuk ke Belukar Luas, iaitu hutan simpan bersebelahan sekolah Pedu ( tapak Sekolah Pedu sekarang). Kadang-kadang dapat ditemui , kadang-kadang hilang dalam belukar tersebut.

Bagi anak-anak Cikgu Mat Pedu terutama Fauzi dan Nasir, mereka bermula dengan wau kikek, wau kertas buku, wau kertas cina sehinggalah kepada wau bulan atau jala budi. Untuk wau besar terpaksalah ditempah daripada orang tua yqng pandai membuat wau seperti Cik Nuih (Junus), dll dengan harga RM 3 - 4.

KENDURI KAHWIN

Pada 14 Februari 2010, telah berlangsung majlis kenduri kahwin cucu Cikgu Mat Pedu yang pertama iaitu Firzah @ Fauziah. Walaupun dia cucu pertama, tetapi adik-adiknya telah bertemu jodoh lebih awal.

Kalau Cikgu Mat Pedu masih ada tentu dia amat gembira sekali....

Ramai sekali sanak saudara dari jauh dan dekat telah hadir memeriah majlis kenduri tersebut. Fisol begitu teruja dengan kehadiran tetamu yang ramai.

Sekarang cucu-cucu Cikgu Mat Pedu yang sedang menunggu giliran... mungkin Ipah, Abang Mat dan Syafiq dan cicitnya Nurul ( anak Pak Ali & Kak Chik). Mereka ini sudah layak masuk zon untuk berumah tangga, manakala yang lain seperti Zakuan, Syazwan, Aiman, Syafiqah, Arinah perlu belajar bersungguh-sungguh dan berjaya....

Turut menunggu senarai untuk kenduri kahwin pada tahun ini ialah Iwan, anak saudara Cikgu Mat Pedu yang tinggal di Pokok Sena. Insya Allah.

* Buat pengantin baharu : Firzah & Saiful, SELAMAT PENGANTIN BAHARU, BAHAGIA KE AKHIR HAYAT.